Venedik Günlüğü
23 Mayıs 2007
0. Gün
Venedik’e kısa ama zorlu bir yolculuktan sonra ulaştık. Bavullarımızı dik ve dar merdivenlerden sürükleyerek üç kat yukarı çıkardık. İlk kötü haber: Evde sıcak su yok! Hüseyin’in arkadaşı Alessandro (kendisi Venedik’in en iyi şarküterilerinden birine sahiptir) bizi evine yemeğe davet etti, VIP muamelesi gördük.
24 Mayıs 2007
1. Gün
Mekana alçıpan duvarlarla kaplanmış bir sürü boş mekanlardan geçerek ulaştık. İlk iyi haber: Biz mekana ulaşmak üzereyken “Don’t Complain” sandıkları da Artiglerie’ye vardı. “Don’t Complain”in düzgün çalışıp çalışmadığını görebilmek için can atıyoruz. Enstelasyonu kontrol edebilmek için saatlerce elektrikçilerin bize priz adaptörü getirmesini bekliyoruz. En sonunda komşu sergiden bir adaptor çalıp, deniyoruz. Hüseyin beyaz LEDlerden memnun kalmadı ve “I”daki küçük problemle yüzleştik. Günün geri kalanı kırmızı filmi yapıştırıp altındaki hava kabarcıklarından kurtulmaya çalışmakla geçti. Fotoğraflar
25 Mayıs 2007
2. Gün
Elektrikçilerin mekana geldiği an, Vaasa’dan da 30 ton ahşap geldi. Tahtalar mekana ve mekanın önüne portlift ve forkliftler taşındı. Taşımadan sorumlu Umberto “Don’t Complain”in kültürler-ötesi bir şey olduğunu düşündüğünü söyledi. Elertikçi Jacobi –büyük hünerleri olan küçük adam- işi ekibiyle yerleştirdi. “Don’t Complain” şahane. Herkes memnun. Fotoğraflar
26 Mayıs 2007
3. Gün
Joachim, Maria ve Erasmus Finlandiya’dan gelip bize katıldılar. Bir sürü sandalye ve masa boyadık. Hüseyin yorgunluktan bayıldı gökgürültüleri arasında, fırtınadan önce zar zor ahşapları kaplayıp üzerine kum torbaları koyduk. Ustungel naylonlari nereden buldu gene? Huseyin "bu sirocco" diyor, "Thomas Mann, Venedik'te ölüm." Fotoğraflar
27 Mayıs 2007
4. Gün
Pazar, mecburi tatil. Mimar Johan, Hasse ve Peter'in uçuşları grevden dolayı iptal edilince bir gün gecikmeyle başlıyoruz. En azından Cheap Finnish Labor'dan Peppe ve Maria geldiler. Bütün gün birbirimizi yedik. Fotoğraflar
28 Mayıs 2007
5. Gün
Dün yaptığımız boyaların son rötuşlarını yaparken Hüseyin ve Üstüngel bazı sandalyeler için döşemelik kumaş aramaya gittiler. Maceralarla dolu bir kaç saatten sonra -Venedik siestasına rağmen- harika malzelerle gelmeyi başardılar. Büyük bir dikkatle sandalyeleri kapladık. Akşama da Peter, Johan ve Hasse geldiler. Fotoğraflar
29 Mayıs 2007
6. Gün
Gün Maria ve Johan’in yere enstelasyon planlarını çizmesi ile başladı. Plana göre paletler yerleştirildi. Tahtaları paletlere çakarak barakanın yerlerini inşa ettik. Eski Finlandiya barakalarının kütüklerini “hayali” duvarların yanlarında koyduk. Ve mucizevi bir biçimde CFL birinci barakayı bitirdi bile! Öğleden sonra ikincisi de bitmek üzereydi. İş planını yakalamak üzereydik. Hep beraber güzel bir akşam yemeğini hakketmiştik. Fotoğraflar
30 Mayıs 2007
7. Gün
Sabah ilk iş ikinci barakayı bitirmek oldu. Mekana vardığımızda çatısının da bitmiş olduğunu gördüğümüzde çok sevindik. At nalının neden tepetaklak olduğunu merak ettiğimizde, Hasse iyi şans toplaması için kendilerinin ters çevirdiklerini söyledi. Ancak kutuların birinden Hüseyin’in iç mekan lambalarından birinin paramparça çıktığını görünce pek de şansımız olmadığını düşündük. Hem de Hüseyin’in en çok beğendiği kırılmıştı! Bunun üzerine teker teker ekranların düzgün çalışıp çalışmadığını kontrol ettik. Harika bir zamanlamayla Minna geldi. Beraberce asma aparatarını kontrol ettik ve askı ölçülerini CFL’a verdik. Günün son işi barakaları videolar için kablolamak ve üç ana barakanın arasına diğer barakaları yapmak oldu. Fotoğraflar
31 Mayıs 2007
8. Gün
Sabah ilk iş iç duvarlara çerçeveler yapmak oldu. Bu, daha sonraki günlerde duvar kağıdı kaplama ve kablolama işini yapabilmemiz için önemli bir iş. Tavanlardan içeri sızan ışığı engellemek için katranlı kağıt ile kapladık. Hüseyin barakalardan birini ofise çevirdi.
1 Haziran 2007
9. Gün
En nihayetinde iç duvarları duvar kağıdı ile kaplamaya başlıyoruz. Ancak 7 santimetrelik bir hata ile dün tamamlamış olduğumuz tahta şaselerin içine ek tahtalar eklemek zorunda kaldık. Bu biraz işimizi yavaşlatıyor. Diğer taraftan diğer iki barakanın tavanlarını bitiriyoruz. Bugün üç yeni iş gücümüz oldu: Ulrika, Kemal ve Gülay. Ulrika gelir gelmez duvar kağıtlarını boyamaya başladı, Gülay –İtalyan elekrikçilerin deyimlerine göre- daha “güvenli” kablo almaya gitti ve Kemal’de ışıklandırma ve monitörleri asmak için ön hazırlıkları yaptı. Yarın Kemal’in Istanbul’dan yanında getirdiği “I” harfimizi asmayı umuyoruz. Herşey yolunda görünüyor. Fotoğraflar
2 Haziran 2007
10. Gün
Bugün, görünen ana işleri bitirdikten sonra hızımızın düştüğünü farkettik, biraz moralimiz bozuldu. Yine de küçük “görünmeyen” işlerle devam ediyoruz: Duvar kağıtlarını yerleştirme, duvarları boyama, lambaların kablolarını değiştirme, tüm eletrik kablolarını döşeme. Bugün resmi tatil olduğu için, gerekli malzemeleri almak için acık dükkan bulamıyoruz. DVDleri ve lambaları yerleştirmek için Pazartesi’ye kadar beklemek zorundayız. Moral bozucu diğer birşey ise Jacobi’nin söz vermesine rağmen “Don’t Complain”in “I”sini ve kesme işaretini tamir etmeye gelmemesi oldu. Patronu Gerardo’yu aramamızı istedi, Gerardo “Pazartesi” dedi. Peter barakalardan birine çok güzel bir pencere yaptı. Gün, Robert Storr’un asistanı Anna’nın Vasif ve Hüseyin ile röpörtajıyla sana erdi. Fotoğraflar
3 Haziran 2007
11. Gün
Küçük ama önemli detaylar yine gündemimizde. Duvar kağıtlarını yerleştirmeye, duvar, tavan ve yerleri boyamaya devam ediyoruz. Peppe’nin yüzünde “Trabant beji” noktacıklarla dolu. Hasse, Peter ve Johan köşlerde kalmış fazla uzun tahtaları keserek barakalara son şeklillerini veriyorlar. Camila ve Marino bugün geldiler, Hüseyin çocuklar gibi şen. Gece Vasıf’ın Mika [Hannula] ile beraber Rialto’daki balık pazarının hemen yanında bir barda Estonya pavyonunun “ölçülü” partisinde oto-DJlik yapması ile sona erdi. Fotoğraflar
4 Haziran 2007
12. Gün
Atmak istediğimiz bütün artık tahta ve çöpleri bir araya topladık. Toplayıcıların forkliftlerle gelip alabilmeleri için paletlerin üzerlerine yerleştirdik. Ancak şimdi bayağı bir iş yapmışız gibi görünmeye başladı. Elektrik ve elektronik işleri için gerekli malzeleri aldık. Tüm işi bugün bitirmeyi düşünüyorduk, ama hala yarın yapılması gereken işler var. Fotoğraflar
5 Haziran 2007
13. Gün
Bu ön açılıştan önceki son günümüz. İki ekran dışındaki tüm aydınlatma ve elektronik aletlerin bağlantılarını yapıyoruz. Elektrikçiler en sonunda “I” harfimizi ve kesme işaretimizi tamir etmek için geliyorlar. “Don’t Complain” artık ışıl ışıl göz kamaştırıyor. Lambalar takılıyor ve yerler temizleniyor. İki DVDmiz de yeniden yapılınca herşeyimiz tamam olacak. Fotoğraflar
6 Haziran 2007
14. Gün
Uykusuz bir geceden sonra DVDler hazır. Sabah erkenden DVDleri yerleştirmek için sergiye koşup sonucu görünce dehşete düşüyoruz: Monitörlerden birisi düzgün çalışmıyor! Yüzlerce zincileme telefon konuşmasından ve stresli dakikalardan sonra İstanbul’dan ana elektronik devreyi bulup, yarın buraya gelecek olan Baba Zula ile getirilmesini garantiliyoruz.
7 Haziran 2007
15. Gün
Devre öğleden sonra elimize ulaşıyor ve ancak sergi kapandıktan sonra değiştirebiliyoruz. Saat 20.00’den sonra monitörü tamir edip Cihangir’den başka görüntüler görebiliyoruz. Bunun enstalasyon sürecinin sonu olduğunu düşünüyoruz, şimdilik öyle de görünüyor.
0. Gün
Venedik’e kısa ama zorlu bir yolculuktan sonra ulaştık. Bavullarımızı dik ve dar merdivenlerden sürükleyerek üç kat yukarı çıkardık. İlk kötü haber: Evde sıcak su yok! Hüseyin’in arkadaşı Alessandro (kendisi Venedik’in en iyi şarküterilerinden birine sahiptir) bizi evine yemeğe davet etti, VIP muamelesi gördük.
24 Mayıs 2007
1. Gün
Mekana alçıpan duvarlarla kaplanmış bir sürü boş mekanlardan geçerek ulaştık. İlk iyi haber: Biz mekana ulaşmak üzereyken “Don’t Complain” sandıkları da Artiglerie’ye vardı. “Don’t Complain”in düzgün çalışıp çalışmadığını görebilmek için can atıyoruz. Enstelasyonu kontrol edebilmek için saatlerce elektrikçilerin bize priz adaptörü getirmesini bekliyoruz. En sonunda komşu sergiden bir adaptor çalıp, deniyoruz. Hüseyin beyaz LEDlerden memnun kalmadı ve “I”daki küçük problemle yüzleştik. Günün geri kalanı kırmızı filmi yapıştırıp altındaki hava kabarcıklarından kurtulmaya çalışmakla geçti. Fotoğraflar
25 Mayıs 2007
2. Gün
Elektrikçilerin mekana geldiği an, Vaasa’dan da 30 ton ahşap geldi. Tahtalar mekana ve mekanın önüne portlift ve forkliftler taşındı. Taşımadan sorumlu Umberto “Don’t Complain”in kültürler-ötesi bir şey olduğunu düşündüğünü söyledi. Elertikçi Jacobi –büyük hünerleri olan küçük adam- işi ekibiyle yerleştirdi. “Don’t Complain” şahane. Herkes memnun. Fotoğraflar
26 Mayıs 2007
3. Gün
Joachim, Maria ve Erasmus Finlandiya’dan gelip bize katıldılar. Bir sürü sandalye ve masa boyadık. Hüseyin yorgunluktan bayıldı gökgürültüleri arasında, fırtınadan önce zar zor ahşapları kaplayıp üzerine kum torbaları koyduk. Ustungel naylonlari nereden buldu gene? Huseyin "bu sirocco" diyor, "Thomas Mann, Venedik'te ölüm." Fotoğraflar
27 Mayıs 2007
4. Gün
Pazar, mecburi tatil. Mimar Johan, Hasse ve Peter'in uçuşları grevden dolayı iptal edilince bir gün gecikmeyle başlıyoruz. En azından Cheap Finnish Labor'dan Peppe ve Maria geldiler. Bütün gün birbirimizi yedik. Fotoğraflar
28 Mayıs 2007
5. Gün
Dün yaptığımız boyaların son rötuşlarını yaparken Hüseyin ve Üstüngel bazı sandalyeler için döşemelik kumaş aramaya gittiler. Maceralarla dolu bir kaç saatten sonra -Venedik siestasına rağmen- harika malzelerle gelmeyi başardılar. Büyük bir dikkatle sandalyeleri kapladık. Akşama da Peter, Johan ve Hasse geldiler. Fotoğraflar
29 Mayıs 2007
6. Gün
Gün Maria ve Johan’in yere enstelasyon planlarını çizmesi ile başladı. Plana göre paletler yerleştirildi. Tahtaları paletlere çakarak barakanın yerlerini inşa ettik. Eski Finlandiya barakalarının kütüklerini “hayali” duvarların yanlarında koyduk. Ve mucizevi bir biçimde CFL birinci barakayı bitirdi bile! Öğleden sonra ikincisi de bitmek üzereydi. İş planını yakalamak üzereydik. Hep beraber güzel bir akşam yemeğini hakketmiştik. Fotoğraflar
30 Mayıs 2007
7. Gün
Sabah ilk iş ikinci barakayı bitirmek oldu. Mekana vardığımızda çatısının da bitmiş olduğunu gördüğümüzde çok sevindik. At nalının neden tepetaklak olduğunu merak ettiğimizde, Hasse iyi şans toplaması için kendilerinin ters çevirdiklerini söyledi. Ancak kutuların birinden Hüseyin’in iç mekan lambalarından birinin paramparça çıktığını görünce pek de şansımız olmadığını düşündük. Hem de Hüseyin’in en çok beğendiği kırılmıştı! Bunun üzerine teker teker ekranların düzgün çalışıp çalışmadığını kontrol ettik. Harika bir zamanlamayla Minna geldi. Beraberce asma aparatarını kontrol ettik ve askı ölçülerini CFL’a verdik. Günün son işi barakaları videolar için kablolamak ve üç ana barakanın arasına diğer barakaları yapmak oldu. Fotoğraflar
31 Mayıs 2007
8. Gün
Sabah ilk iş iç duvarlara çerçeveler yapmak oldu. Bu, daha sonraki günlerde duvar kağıdı kaplama ve kablolama işini yapabilmemiz için önemli bir iş. Tavanlardan içeri sızan ışığı engellemek için katranlı kağıt ile kapladık. Hüseyin barakalardan birini ofise çevirdi.
1 Haziran 2007
9. Gün
En nihayetinde iç duvarları duvar kağıdı ile kaplamaya başlıyoruz. Ancak 7 santimetrelik bir hata ile dün tamamlamış olduğumuz tahta şaselerin içine ek tahtalar eklemek zorunda kaldık. Bu biraz işimizi yavaşlatıyor. Diğer taraftan diğer iki barakanın tavanlarını bitiriyoruz. Bugün üç yeni iş gücümüz oldu: Ulrika, Kemal ve Gülay. Ulrika gelir gelmez duvar kağıtlarını boyamaya başladı, Gülay –İtalyan elekrikçilerin deyimlerine göre- daha “güvenli” kablo almaya gitti ve Kemal’de ışıklandırma ve monitörleri asmak için ön hazırlıkları yaptı. Yarın Kemal’in Istanbul’dan yanında getirdiği “I” harfimizi asmayı umuyoruz. Herşey yolunda görünüyor. Fotoğraflar
2 Haziran 2007
10. Gün
Bugün, görünen ana işleri bitirdikten sonra hızımızın düştüğünü farkettik, biraz moralimiz bozuldu. Yine de küçük “görünmeyen” işlerle devam ediyoruz: Duvar kağıtlarını yerleştirme, duvarları boyama, lambaların kablolarını değiştirme, tüm eletrik kablolarını döşeme. Bugün resmi tatil olduğu için, gerekli malzemeleri almak için acık dükkan bulamıyoruz. DVDleri ve lambaları yerleştirmek için Pazartesi’ye kadar beklemek zorundayız. Moral bozucu diğer birşey ise Jacobi’nin söz vermesine rağmen “Don’t Complain”in “I”sini ve kesme işaretini tamir etmeye gelmemesi oldu. Patronu Gerardo’yu aramamızı istedi, Gerardo “Pazartesi” dedi. Peter barakalardan birine çok güzel bir pencere yaptı. Gün, Robert Storr’un asistanı Anna’nın Vasif ve Hüseyin ile röpörtajıyla sana erdi. Fotoğraflar
3 Haziran 2007
11. Gün
Küçük ama önemli detaylar yine gündemimizde. Duvar kağıtlarını yerleştirmeye, duvar, tavan ve yerleri boyamaya devam ediyoruz. Peppe’nin yüzünde “Trabant beji” noktacıklarla dolu. Hasse, Peter ve Johan köşlerde kalmış fazla uzun tahtaları keserek barakalara son şeklillerini veriyorlar. Camila ve Marino bugün geldiler, Hüseyin çocuklar gibi şen. Gece Vasıf’ın Mika [Hannula] ile beraber Rialto’daki balık pazarının hemen yanında bir barda Estonya pavyonunun “ölçülü” partisinde oto-DJlik yapması ile sona erdi. Fotoğraflar
4 Haziran 2007
12. Gün
Atmak istediğimiz bütün artık tahta ve çöpleri bir araya topladık. Toplayıcıların forkliftlerle gelip alabilmeleri için paletlerin üzerlerine yerleştirdik. Ancak şimdi bayağı bir iş yapmışız gibi görünmeye başladı. Elektrik ve elektronik işleri için gerekli malzeleri aldık. Tüm işi bugün bitirmeyi düşünüyorduk, ama hala yarın yapılması gereken işler var. Fotoğraflar
5 Haziran 2007
13. Gün
Bu ön açılıştan önceki son günümüz. İki ekran dışındaki tüm aydınlatma ve elektronik aletlerin bağlantılarını yapıyoruz. Elektrikçiler en sonunda “I” harfimizi ve kesme işaretimizi tamir etmek için geliyorlar. “Don’t Complain” artık ışıl ışıl göz kamaştırıyor. Lambalar takılıyor ve yerler temizleniyor. İki DVDmiz de yeniden yapılınca herşeyimiz tamam olacak. Fotoğraflar
6 Haziran 2007
14. Gün
Uykusuz bir geceden sonra DVDler hazır. Sabah erkenden DVDleri yerleştirmek için sergiye koşup sonucu görünce dehşete düşüyoruz: Monitörlerden birisi düzgün çalışmıyor! Yüzlerce zincileme telefon konuşmasından ve stresli dakikalardan sonra İstanbul’dan ana elektronik devreyi bulup, yarın buraya gelecek olan Baba Zula ile getirilmesini garantiliyoruz.
7 Haziran 2007
15. Gün
Devre öğleden sonra elimize ulaşıyor ve ancak sergi kapandıktan sonra değiştirebiliyoruz. Saat 20.00’den sonra monitörü tamir edip Cihangir’den başka görüntüler görebiliyoruz. Bunun enstalasyon sürecinin sonu olduğunu düşünüyoruz, şimdilik öyle de görünüyor.